Góry Stânişoarei (Munţii Stânişoarei) – obejmują niezwykle obszerne, niezbyt wypiętrzone tereny, rozciągające się pomiędzy pasmem Obczyn Bukowińskich, Górami Tarcău, Ceahlău i Bistriţei oraz Masywem Rarău – Giumalău. Od strony północnej oraz północno – wschodniej granicę pasma wyznacza dolina rzeki Moldovy, zaś w kierunku wschodnim góry stopniowo się obniżają ku Mołdawii, a ich skraj wytycza droga Vadu Moldovei – Târgu Neamţ – Piatra Neamţ. Granicę południową i zachodnią stanowi dolina rzeki Bistriţy, natomiast północno – zachodnią umownie określono wzdłuż trasy Chiril – przełęcz Curmătura Prislop – Stulpicani – Frasin. Ponad, raczej niezbyt wysokimi grzbietami, góruje najwyższa kulminacja pasma Bivolul (1530 m n.p.m.). Podstawowym budulcem Gór Stânişoarei są piaskowce. Obszary te charakteryzują się dużym zalesieniem, lecz odnaleźć tu można również obszerne polany. Masyw nie jest jeszcze zbyt często odwiedzany przez turystów, lecz wciąż powstaje coraz więcej nowych obiektów noclegowych na jego obrzeżach. W południowej i wschodniej części pasma zlokalizowanych jest sporo zabytkowych monastyrów, które niewątpliwie warto odwiedzić.
GPS: 47.308426, 25.685488
GALERIA ZDJĘĆ – Munţii Stânişoarei
Foto: I. Jóźwik
Opracowanie: K. Wujkowska
ŹRÓDŁA: Wikipedia, karpaty.net, Towarzystwo Polsko Rumuńskie w Krakowie