Karpaty Rumuńskie: Jaskinia (Peștera) Isverna – Góry Mehedinti

Posted by

Masz ochotę na ekstremalne nurkowanie? Jesteś pasjonatem speleologii? Góry zawsze były bliskie twojemu sercu? Jaskinia Isverna jest więc miejscem, którego nie możesz ominąć! Tak samo sławna jak zalane jaskinie w Meksyku, na Florydzie czy w Alpach, Isverna zachowała jeszcze urok, który osławił dziką przyrodę rumuńskich Karpat. Jaskinia ma trzy zalane korytarze – zielone źródło, żółty korytarz i czarne źródło. Widok jest niesamowity nie tylko dla tych, którzy schodzą w kręte korytarze, ponieważ strome wapienne ściany wraz ze starymi i sękatymi bukami na tle zielonych kotlin stwarzają wrażenie ogromnego, wiszącego parku.

W samym sercu Gór Mehedinti, w odległości ok. 50 km od Tg. Jiu znajduje się gmina Isverna, w regionie krasowym, wraz z jej malowniczymi polanami i cudownymi lasami. W latach ’90, chcąc zachować to dziewicze miejsce o wartości na skalę europejską, jaskinię uznano za rezerwat speleologiczny, do czego przyczynił się sławny Jacques Yves Cousteau. Obecnie jaskinia jest bacznie chroniona będąc pod opieką stowarzyszenia speleologicznego GESS.

Długość: ok. 300 m
Syfony: 3
Widoczność: 20 – 30 m
Maksymalna Głębokość: 41 m
Temperatura wody: 7-8° C (przez cały rok)

Jaskinia Izverna jest wynikiem ponownego wytryśnięcia wód podziemnych w formie potoku o tej samej nazwie. Znajduje się na zachodniej granicy gminy Izverna, u podnóży Gór Mehedinti, na Wzgórzu (Dealul Pesterii), na wysokości 390 m n.p.m. Dojazd z drogi asfaltowej Baia de Arama – Turnu Severin, naprzeciwko wsi Turtaba, znajduje się znak drogowy wskazujący drogę do wsi Izverna (6 km). Peștera znajduje się w odległości 80 m od ostatniego domu w zachodniej części wsi. Jaskinia po raz pierwszy była zbadana przez biospeleologa C.N. Ionescu na odcinku 200 m (w 1914 r.). W roku 1967 Vasile Decu przeprowadza obszerne badania biospeleologiczne. W 1973 r. Cristian Goran wykonuje plan jaskini (opublikowany w 1976 r.). Zespół z Focul Viu ponownie mapuje jaskinię w 1979 r.. Odkryto nowe korytarze tak, że długość poznanych już korytarzy doszła do 1500 m. Również w tym czasie rozpoczęto badania z niezależnym nurkiem. W 1982 r. przechodzi się z -42 m i dochodzi do -12 m (długość 200 m licząc od początku Czarnego Syfonu). W latach 1984-85 są przeprowadzone badania we współpracy z centrami nurkowymi z Czech, Węgier oraz Anglii. Serban Sarbu, Florin Paroiu, Thomas Piskula i Florian Baciu dochodzą do końca długości linki, czyli 365 m (-30 m) licząc od początku Czarnego Syfonu. W roku 1999, Mihai Baciu i Gabor Mogyorosi rozpoczynają systematyczne badania Czarnego Syfonu. W roku 2000 tej dwójce udaje się przejść cały Czarny Syfon wychodząc, po 500 m licząc od początku tego syfonu, przez wypełnioną powietrzem jaskinię, i przekraczając głębokość -45 m. Później ta dwójka prowadzała dalej badania i przy każdym nurkowaniu odkrywała dziesiątki metrów korytarzy. Podczas ostatniego nurkowania tego zespołu w styczniu 2005 r. odkryto kolejne 300 m czynnych korytarzy. W sumie zbadano, aż do teraz, 1800 m korytarzy licząc od początku Czarnego Syfonu. Nie poznano jeszcze końca jaskini, dlatego badania wciąż są prowadzone.

Jest to czynna jaskinia, z głównym korytarzem z rozgałęzieniami, skierowanym na północny wschód i południowy zachód. Główny korytarz tworzy szczelina o 4-7 m wysokości. Kotły, małe jeziora, wąskie szczeliny o 0,5 – 1 m głębokości można napotkać wzdłuż pierwszego korytarza. 30 m od wejścia znajduje się Sala z Guano, miejsce, gdzie zazwyczaj zimują nietoperze i gdzie latem można spotkać całą kolonię rozrodczą liczącą nawet 2000 osobników. 200 m od wejścia słychać wodospad. Tutaj natykamy się na Zielone Jezioro (Lacul Verde – o głębokości 2 m). Średnica jeziora ma 5-6 m, a woda zachwyca swoją przejrzystością. Po pokonaniu jeziora (przy pomocy pontonu) wchodzi się na małą pochyłość i dochodzi się do Czarnego Syfonu, który ma długość 50 m i głębokość 13,5 m. Korytarz kopalny biegnie dalej w górę kolejnym zboczem, również w kierunku północno wschodnim, a po 80 m dochodzi do Szatni Nurków (Vestiarul Scafandrilor) przy Żółtym Jeziorze. Przystanią końcową dla turysty ubranego w suche rzeczy jest platforma nurkowa zbudowana na Żółtym Jeziorze. Stąd można pokonać Żółty Syfon, który jest krótki (20 m) i płytki (3 m), już tylko przez zanurzenie. Kontynuując trasę czynnym korytarzem, nurkowie pokonują część z jeziorami i po następnych 80 m dochodzą do Czarnego Syfonu. Ten syfon jest, aż do dziś, najdłuższym syfonem w Rumunii (500 m aż do pierwszej jaskini wypełnionej powietrzem i 700 m w sumie, głębokość maksymalna to -45 m).

tłumaczenie: M Paczkowska
opracowanie: I. Jóźwik
foto: I. Jóźwik

GPS: 44.98041, 22.61943

Leave a Reply

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *