Posted by 
Góry Marmaroskie, Marmarosze – (Munţii Maramureşului) kształtem góry te przypominają elipsę z osią biegnącą z południowego wschodu na północny zachód. Długość grzbietu głównego, który równocześnie stanowi granicę rumuńsko-ukraińską, wynosi 93 km. Jednakże najwyższe i najdłuższe są pasma, które odchodzą od grzbietu głównego na zachód i południe. Właśnie w pobocznych pasmach znajdują się najwyższe szczyty tych gór: Fărcăul (1961 m n.p.m.), Mihailecul (1920 m n.p.m.), Toroiaga (1939 m n.p.m.), a także Bardău (1854 m n.p.m.). W grzbiecie głównym Marmaroszy najwyższym punktem kulminacyjnym jest szczyt Pop Ivan (1940 m n.p.m.). Na obszarze Rumunii Góry Marmaroskie rozciągają się pomiędzy doliną Vişeu, przełęczą Prislop, a potokami Cibo i Złota Bystrzyca.
Pasmo to charakteryzuje się bardzo dużym zróżnicowaniem budowy geologicznej. Występują na tych terenach między innymi skały wapienne, flisz karpacki, dolomity, jak również skały wulkaniczne. Najbardziej charakterystycznym piętrem roślinności są zarośla gęstej i trudnej do przebycia kosodrzewiny. W rejonie przełęczy Prislop znajduje się obszar objęty ścisłą ochrona rezerwatową, ze względu na ostoję głuszca. Ciekawostką turystyczną jest kolejka wąskotorowa „Mocaniţa”, biegnąca doliną Wazeru, która została zbudowana w latach 1927 – 34, a następnie rozbudowana w 1954 roku. Godne polecenia są również liczne cerkwie znajdujące się np.: w Poienile de Sub Munte i Borşie
Ze względu na położenie, Góry Marmaroskie mają bardzo bogatą historię. Niegdyś było to pasmo graniczne dla Rzeczypospolitej, Węgier i Mołdawii (rejon szczytu Hnitessa – 1759 m n.p.m.), a po licznych zawirowaniach politycznych i przesunięciach terytorialnych, w okresie międzywojennym schodziły się w obrębie szczytu Stog (1643 m n.p.m.) granice Polski, Czechosłowacji i Rumunii. Marmarosze związane są również z historią polskiej turystyki, a mianowicie były celem licznych wycieczek mieszkańców kresów, w okresie międzywojennym, gdyż północno – wschodnie rejony tych gór były częścią terenów Polski. Tereny te były również sceną walk Legionów Polskich na przełomie lat 1914/15, w trakcie których wojska polskie zostały uformowane w Drugą Brygadę.
GPS: 47.730268, 24.721231
Opracowanie: K. Wujkowska
ŹRÓDŁA: Wikipedia, karpaty.net, Towarzystwo Polsko Rumuńskie w Krakowie
GALERIA ZDJĘĆ
