Obczyny Bukowińskie (Obcinele Bucovinei) – zajmują znaczną powierzchnię pomiędzy doliną górnej Bistriţy a Wyżyną Suczawy. Od zachodu graniczą z Górami Marmaroskimi oraz Górami Suhard, a rozdzielają je doliny rzek Cibo i Bistriţy. Południową granicę wytycza droga Iacobeni – Câmpulung Moldovenesc, oddzielająca je od Masywu Rarău – Giumalău, zaś rzeka Moldovy wyznacza południowo-wschodni skraj tego pasma. Wschodnie krańce Obczyn przebiegają wzdłuż szosy Păltinoasa – Vicovu de Jos, rozdzielając je od Wyżyny Suczawy. Najwyższymi grzbietami są położone w zachodniej części Obcina Mestecaniş, z punktem kulminacyjnym Capu (1661 m n.p.m.), a także Obcina Feredeu (1494 m n.p.m.).
Obszary zachodnie cechuje bardzo mała gęstość zaludnienia, w przeciwieństwie do wschodnich obrzeży, gdzie odnotowuje się znacznie większe zaludnienie. Obczyny Bukowińskie cechuje duża różnorodność pasm roślinnych. Zachodnie rejony są porośnięte lasami, które zaliczamy do lasów dolnoreglowych /znaczny udział jodły, buka oraz świerku/, zaś w wyższych piętrach występują górnoreglowe bory świerkowe. Obszary wschodnie zdominowane są przez las buczynowy, a w dolnych partiach występują również bory dębowe. Nieliczne połoniny występują tylko w obrębie najwyższych grzbietów. Jak dotąd nie zaobserwowano intensywnej turystki górskiej na tych terenach, jednakże rejon ten jest często odwiedzany przy okazji wizyt w słynnych „malowanych monastyrach”. Obczyny Bukowińskie, a w szczególności wschodnia ich część są sercem rumuńskiej polonii, co widać po nazwach wielu osad, np.: Cacica (Kaczyka), Soloneţu Nou (Nowy Sołoniec), Poiana Micului (Polana Mikuli) czy Pleşa (Plesza).
GPS: 47.675890, 25.414473
GALERIA ZDJĘĆ – Obczyny Bukowińskie
Opracowanie: K. Wujkowska
Foto: I. Jóźwik
ŹRÓDŁA:
Rumunia – Przewodnik National Geographic
Rumunia oraz Mołdowa – Przewodnik Wyd. Bezdroża
Rumunia – Przewodnik ExpressMap
Rumunia i Mołdowa – Praktyczny przewodnik Pascal
Wikipedia
Towarzystwo Polsko Rumuńskie w Krakowie
Informacje własne