Najstarszy rumuński park narodowy (1935 r.) położony w zachodniej części Masywu Retezat i północnej Masywu Godeanu. Zbudowany z granitów, granodiorytów i wapieni. Park chroni typowe formy rzeźby wysokogórskiej i polodowcowej: 15 szczytów, których wysokość przekracza 2000 m n.p.m., rozległe piarżyska na zboczach, jeziorka i kotły polodowcowe. Występują tu 4 piętra roślinne od regla dolnego (700–1300 m n.p.m.), poprzez regiel górny (1300–1800 m n.p.m.) oraz kosodrzewinę (1800–2200 m n.p.m.), po piętro halne (powyżej 2200 m n.p.m.).
Przy granicy regli i kosodrzewiny spotyka się także bory limbowe. Lasy zajmują 53% powierzchni Parku. Flora liczy ponad 1350 gatunków, w tym około 60 endemicznych (jastrzębce Hieracium borzae i Hieracium nigrilacus, gorczycznik Barbarea lepuznica, chaber retezacki Centaurea retezatensis, głodek Draba dorneri, jeżyna retezacka Rubus retezaticus, kostrzewa Festuca pachyphylla, koniczyna retezacka Trifolium retezaticum) (Toader i Dumitru 2005, retezat.ro).
Opracowanie: Stanisław Kucharzyk
Bieszczadzki Park Narodowy
Tekst wykorzystano za zgodą autora
foto: I. Jóźwik
GPS: 45.35479, 22.81527