Góry Rodniańskie, Alpy Rodniańskie (Munţii Rodnei, Munţii Rodna) – to najbardziej wypiętrzone pasmo, należące do Karpat Wschodnich, które rozciąga się pomiędzy przełęczą Şetref (826 m n.p.m.), a przełęczą Rotunda (1277 m n.p.m.). Grzbiet główny osiąga długość około 60 km i w większości znajduje się powyżej 2000 m n.p.m. Najwyższym szczytem tego masywu jest zlokalizowany w bocznej grani – Pietrosul (2303 m n.p.m.). Zachodni kres Gór Rodniańskich wyznacza droga biegnąca na trasie Salva – Săcel, od północy zaś, od Gór Marmaroskich oddzielone są szosą, która przebiega od doliny Vişeu, wspinając się na przełęcz Przysłop (1416 m n.p.m.), aż po dolinę Bistriţa Aurie (Złotej Bystrzycy) – połączenie Maramureszu z Bukowiną . Na wschodzie, granicę wytycza droga biegnąca pomiędzy doliną Bistriţa Aurie a Valea Mare w dolinie Someşul Mare (Samoszu Wielkiego), natomiast południowy i południowo-wschodni skraj wyznacza dolina Samoszu Wielkiego, aż po miasto Salva.
Ze względu na bardzo charakterystyczny układ rzeźby terenu, Góry Rodniańskie często bywają nazywane „Alpami”. W porównaniu z sąsiednimi pasmami, które zazwyczaj charakteryzują się połoninami, masyw Rodniański znacznie się wyróżnia. Odnaleść tu można typowo alpejskie krajobrazy – granitowe turnie, zbocza o znacznym nachyleniu, z typowymi piarżyskami oraz niecki polodowcowe z jeziorkami wytopiskowymi, których w obrębie pasma znajduje się około trzydziestu. Najbardziej okazałe ma powierzchnię 0,8 ha i podziwiać je można u podnóży Pietrosula. Całe pasmo Gór Rodniańskich jest niebywale bogate w imponujące wytwory natury, np.: niezwykle ciekawy szczyt, pod względem ukształtowania rzeźby terenu, stożkowaty Ineul (2279 m n.p.m), lub zlokalizowana w partiach południowych masywu jedna z najgłębszych jaskiń na terenie Rumunii – Izvorul Tăuşoarelor (600 m głębokości).
Z uwagi na unikalność karpackiej flory i fauny, obszary Gór Rodniańskich bardzo wcześnie, bo w 1932 roku, zostały objęte częściową ochroną rezerwatową. W 1979 roku rezerwat obejmujący okolicę pasma Pietrosula, został wpisany na listę rezezwatów biosfery UNESCO, a w roku 1990 utworzono Park Narodowy Rodna, który objął obszar o powierzchni 54464 ha. Występuje tu duża różnorodność gatunków fauny, między innymi duże drapieżniki, kozice, świstaki, orły przednie oraz sępy płowe.
Szlaki turystyczne w obrębie pasma są dużo lepiej oznakowane, w porównaniu do gór sąsiednich, więc znacznie częściej są odwiedzane przez turystów. Północne trasy są znacznie krótsze, natomiast rozpoczynając wędrówkę od południowych stoków, trzeba się przygotować nawet na kilkudniową wyprawę. Bardzo dobrą bazą wypadową w Góry Rodniańskie jest miejscowość Borşa, leżąca u stóp najwyższego szczytu. Całe zaplecze turystyczne zlokalizowane jest głównie w dolinach. Aktualnie zaobserwować można coraz więcej nowych obiektów noclegowych. Ze względu na objęcie tego terenu ochroną, w granicach parku narodowego wprowadzony jest częściowy zakaz biwakowania. Na przełęczy Prislop rok rocznie można uczestniczyć w festiwalu folklorystycznym „Hora de la Prislop”, którego źródła doszukiwać się można w owczych targach, niegdyś tu właśnie odbywających się. Góry Rodniańskie, podobnie do Marmaroskich są związane z historią polskiej turystyki. W literaturze polskiej stale funkcjonuje określenie „Wodospady Orłowicza” w odniesieniu do szypotów pod Pietrosulem.
GPS: 47.573501, 24.723426
GALERIA ZDJĘĆ – GÓRY RODNIAŃSKIE
Opracowanie: K. Wujkowska
ŹRÓDŁA: Wikipedia, karpaty.net, Towarzystwo Polsko Rumuńskie w Krakowie