Park chroni Bruzdę Czerny (dolinę rzeki Czerna) i wschodnią część Masywu Godeanu. Dolina Czerny tworzy długi i malowniczy przełom krasowy wypreparowany w wapieniu. Budowa geologiczna gór Godeanu jest złożona: tworzą ją przede wszystkim łupki krystaliczne, gnejsy i granity. Rzeźba ma charakter wysokogórski, z wyrazistymi formami polodowcowymi.
Lasy zajmują 74% powierzchni Parku i są zróżnicowane na dwa piętra. W niższych partiach, na południowych zboczach, rosną wielogatunkowe lasy liściaste z dębem bezszypułkowym Quercus petraea, leszczyną turecką Corylus colurna, grabem Carpinus betulus. Większość powierzchni pokrywają buczyny z bukiem zwyczajnym Fagus sylvatica, bukiem wschodnim Fagus orientalis i pośrednim taksonem Fagus moesiaca.
W lasach tych dość często spotykany jest cis pospolity Taxus baccata (w logo Parku). Ponad górną granicą lasu (1700–1800 m n.p.m.) rozpościera się piętro subalpejskie ze zbiorowiskami krzewiastymi, z różanecznikiem wschodniokarpackim Rhododendron kotschyi, jałowcem halnym Juniperus nana i kosówką Pinus mugo. Występują tu także borówczyska z borówką czarną Vaccinium myrtillus. Flora roślin naczyniowych liczy prawie 1110 gatunków, w tym wiele endemicznych: sosna czarna banacka Pinus nigra subsp. banatica (w logo Parku), goździk banacki Dianthus banaticus, wyka Vicia truncatula, kozibród bałkański Tragopogon balcanicus, rogownica banacka Cerastium banaticum, jasnota Lamium bithynicum (Toader i Dumitru 2005, www.domogled-cerna.ro).
Opracowanie: Stanisław Kucharzyk
Bieszczadzki Park Narodowy
Tekst wykorzystano za zgodą autora
foto: I. Jóźwik
GPS: 44.90846, 22.45912