Położony w północno-wschodniej części pasma Małej Fatry. Masyw zbudowany głownie z wapieni, dolomitów, łupków marglistych, a w centralnej części z granitów. Bardzo urozmaicona rzeźba z licznymi wychodniami skalnymi, urwiskami i jaskiniami. Lasy zajmują 83% powierzchni Parku. Wyraźnie zaznaczony jest układ piętrowy roślinności. Regiel dolny (do 1270 m. n.p.m. na zboczach północnych i do 1320 m n.p.m. na stokach południowych) tworzą lasy jodłowo-bukowe. Górnoreglowe świerczyny sięgają do 1420–1450 m n.p.m. Powyżej górnej granicy lasu występują hale z płatami kosodrzewiny i miejscami roślinność naskalna. Na obszarze tym stwierdzono występowanie ponad 970 gatunków roślin wyższych. Kilka z nich to gatunki endemiczne dla pasma Małej Fatry (jarząb fatrzański Sorbus margittaiana, świetlikEuphrasia stipitata, przywrotnik Alchemilla sojakii, przywrotnik Alchemilla virginea) (www.sopsr.sk/malafatra, www.sazp.sk).
Opracowanie: Stanisław Kucharzyk
Bieszczadzki Park Narodowy
Tekst wykorzystano za zgodą autora
foto: I. Jóźwik
GPS: 49.25929, 19.05997